CaR - Code and Robotics Framework

Program nauczania robotyki i kodowania

W tym dokumencie zamierzamy umieścić to, co uważamy za najważniejsze, to co uczniowie powinni znać i wiedzieć jak to zrobić. Nie możemy przewidzieć, jakiej wiedzy będą potrzebowały dzieci uczęszczające obecnie do szkół podstawowych i średnich, gdy wejdą na rynek pracy, ale są pewne podstawowowe kompetencje, w które chcemy je wyposażyć: umiejętność komunikowania się i współpracy z innymi oraz umiejętność rozwiązywania złożonych problemów za pomocą nowoczesnych technologii. Programy nauczania szkół podstawowowych i średnich obejmują kilka koncepcji o szerszym zakresie w naukach ścisłych i matematyce oraz pewne wskazówki dotyczące sztuki, sportu oraz technologii informacyjno - komunikacyjnych. Jednak mniejszy wysiłek wkłada się w nauczanie rozwiązywania problemów, informatyki, technologii i robotyki. Wykorzystanie robotów edukacyjnych i wprowadzenie robotyki może dać dzieciom możliwość rozwijania podstaw technologii, prezy jednoczesnym rozwijaniu innych umiejętności, na przykład wartości ludzkich i organizacyjnych.

Niniejszy dokument ma na celu przedstawienie treści z Kodowania i Robotyki, które zapewniają różne konteksty uczenia się, w tym tematy międzyprzedmiotowe, globalne obywatelstwo i zrównoważony rozwój, które opierają się na ważnych aspektach życia codziennego.

Treści mają na celu rozwijanie wiedzy, umiejętności i możliwości wokół trzech kluczowych i znaczących aspektów uczenia się za pomocą robotów edukacyjnych, wprowadzając robotykę do szkół podstawowych.

Treści te są zorganizowane w dwóch perspektywach: koncepcji (co uczniowie powinni wiedzieć) i praktyki (co uczniowie powinni robić).

Pojęciami tymi są: Kreatywność, Algorytmy, Programowanie i Operowanie danymi.

Praktykami są:

Analizowanie problemów obliczeniowych: Uczniowie powinni analizować problemy, dzielić je na części i oceniać każdą część, aby określić, czy dane rozwiązanie obliczeniowe jest właściwe.
Abstrahowanie: Uczniowie powinni identyfikować wzorce i wydobywać wspólne cechy z konkretnych przykładów, aby tworzyć uogólnienia w celu uproszczenia procesu rozwoju i zarządzania złożonością.
Tworzenie Artefaktów Obliczeniowych: Uczniowie powinni tworzyć artefakty, które są osobiście istotne lub korzystne dla nich i ich społeczności, łącząc i modyfikując istniejące artefakty lub opracowując nowe artefakty. Przykłady artefaktów obliczeniowych obejmują systemy robotyczne, ale także dramę, taniec i inne rzeczy, które uczniowie sobie wyobrażają.
Testowanie artefaktów obliczeniowych: uczniowie powinni testować i redefiniować artefakty obliczeniowe w celowym i powtarzanym procesie.
Komunikacja i współpraca promuje tworzenie sytuacji, w których uczniowie komunikują się, współpracują i współdziałają synchronicznie i asynchronicznie, wykorzystując najbardziej odpowiednie platformy cyfrowe do opracowania scenariuszy zajęć. Ważne jest, że zostaną stworzone momenty, w których uczniowie będą mogli zaprezentować i podzielić się, indywidualnie, w parach lub w zespołach, rozwojem scenariuszy zajęć i ich systemów robotyki.